Neden herkese açık günlük?

Önce "Neden günlük?" Bir derdim mi var? Var ki, anlatıyorum.
8 yaşımdan beri, tüm "Sus"lara rağmen, yarın ölecekmişim de gizli sırrı benden sonrakilere söyleyemeyecekmişim gibi telaşla, anlatmaya koşturuyorum. Herkesin bin sırrı var.
"Neden şimdi burada, bunu, ulu orta yapıyorum?" Doğrusu yanıtı ben de tam kestiremiyorum. Fazla Freudien takılmayan birini bulup sormak gerek. Hatta bana ilaç vermesini bile kabul edebilirim. Eğer ilaçlar, gerçekleri görmeme engel olacaksa, ne mutlu. Hatta hayalleri?!
Tabii ki, saçmalık mertebesinde "ermiş"liğe erişmediğimden henüz, özel sırlarımı buralarda ifşa etmeyeceğim. Bir popüler figür de değilim, bu bana ne ün ne de para getirir.
Sadece geçen hafta farkettim, fark ettim. Fark.. ettiğim şey şuydu: "Neden kendimle yaşıyorum?" Koskoca bir evrende (öyle diyorlar) koca bir kürede, milyonlarca insanla yanyana yaşayıp gidiyoruz. Her sabah işimize, birbirimize selam vermeden, tanımadan, etrafımızda insanlar yokmuş da söğüt ağaçları varmış gibi davranıyoruz. Hatta o söğüt ağaçları da dünyalı değil de uzaylıymış gibi.
Oysa, işin aslı, ben de herkes gibi hayatın içinde yaşıyorum. O yüzden, evrimin günlüğünde ulu orta yazıp, aklıma ne gelirse, hayata dair, naklen anlatıyorum. Yaşadığım ve paylaştığım için utanacak bir şeyim yok.