Yine düşüşteyiz. Cuma akşamları başka türlü geçmeli, diyen bir dünya geleneği var. Bilmiyorum. Günlerden Cuma, havalardan bahar. Her Cuması işle geçip, başka şeye fırsat bulamayan reklam yazarlarından biriyim. 1 Mayıs'a bir kaç gün kala ülke yine curcuna. Bok gibi ruh hallerinden, güllük gülistanlık ülkelere nasıl geçilir ki?
atlayınca, hikaye biter. işte bu yüzünden yaşıyoruz. bi de korktuğumuzdan. o kadar.
Hakkımda
- Evrim Gurel
- Hayatı izliyorum. Maya takvimine göre, bir şaman doğum gününde, ışık bilgisiyle doğdum. Modern dünya diliyle, Karabük'te doğup İzmir'de büyüdüm. Çocukluğumdan beri rüyalarıma renk katan atalarım gibi ÖnTürk olduğuma inanıyorum. Annem Türk ve devşirme bir sülalenin kızı. Babam çerkes ve Türk bir ailenin oğlu. Varlıklarına çok şey borçluyum. Eşsiz ruhlu bir rüzgar olan kardeşim, Amerika'da. Dostlarımın bir kısmı tıpkı onun gibi çok uzakta... Andy gitti dönmedi mesela. Çağatay Çağalı 15 Şubat 2009 Pazartesi sabahı 7:00 gibi bu dünyanın da ötesine geçti ve geri gelmedi. Umarım ikisi de iyi yerlerdedir ve mutlulardır şimdi... Hayat, işte. İzliyorum. Tüm savaşların bitmesini, aydınlık ve güzel günlerin gelmesini, herkesin, iyi, sakin, mutlu olmasını istiyorum. evrimemail@hotmail.com twitter/evrimgurel01
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder